تهرانِ من :: ساکن خیابان نوزدهم

ساکن خیابان نوزدهم

همانی که باید باشم :)

قراره که این‌جا از سانسور دور باشم، به فکر جذب مخاطب‌های بیشتر و بزرگ‌تر شدن این فضا هم نباشم. کمی هم به بی‌پردگی نزدیکش کردم! روزمرگی‌های عموماً ناراحت‌کننده و بعضاً خوشحال‌کننده‌ای این‌جا می‌نویسم.

دنبال کنندگان ‎+۱۰۰ نفر

این وبلاگ را دنبال کنید

بایگانی

تهرانِ من

سه شنبه, ۸ فروردين ۱۳۹۶، ۰۴:۲۹ ق.ظ

بیاید قبول کنیم تهران خیلی مظلومه . بیاید قبول کنیم که میشه اسمش بیاد تو لیست یکی از پر احساس ترین شهرها . بیاید قبول کنیم روز به روز که میگذره تهران داره غمگین‌تر میشه ولی سعی می‌کنه این رو به ما نشون نده . تهران هنوز جذابیت‌هاش ، عشق هاش و خوبیاش رو داره . فقط وقتی میاین داخلش باید دو سه ماه صبر کنید و معجزه‌ی جاذبه‌ش رو رو ببینید . تهران ار اون دل‌نتوان‌کندنی‌های عجیبه ...

تهرانِ مظلوم ...

۹ ۲

مجید

نظرات (۱۳)

۰۸ فروردين ۹۶ ، ۰۵:۱۵

گم نام

اینجوری که شما نوشتید دلمون واسه تهران کباب شده که:دی.

پاسخ:
جای کباب شدن هم داره این تهران دوست داشتنی ... :)

۰۸ فروردين ۹۶ ، ۱۰:۴۳

میم _

هر شهری که توش دوست داشته باشی،عاشق شده باشی،خودتو پیدا کرده باشی واست دوست داستنی میشه

پاسخ:
اینطوری هم میشه :)

۰۹ فروردين ۹۶ ، ۱۰:۲۹

Elanor :)

لعنت به تهران بدون تو...

پاسخ:
عکس رو خودم گرفتم ، حق دارم در موارد مختلف ازش بهره ببرم دیگه ؟ :)))

۰۹ فروردين ۹۶ ، ۱۰:۳۴

منتظر اتفاقات خوب (حورا)

چه عکسی!

پاسخ:
اگر به لحاظ خوب بودن عجب عکسیه ممنون :]

۱۰ فروردين ۹۶ ، ۱۷:۰۶

دوات

تهران مظلومه . شکی توش نیست .
حدود یه سال و خورده ای میشه که تهران نیستم و دلم براش تنگ شده .
کلا دلم برای ایران تنگ شده .
هرچه باشه و آدم هرکحا باشه باز وطنشه ..

۲۳ فروردين ۹۶ ، ۲۱:۳۷

پرستو ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

عاشق تهرانم. ده سال از مهم ترین سال های زندگیم رو توش گذروندم و تمام سال پیش رو منتظر بودم برگردم اونجا. و بالاخره یه روز برمی گردم و دوباره به برج آزادی و میلاد زل می زنم :(((

پاسخ:
یه جوری گفتید که از این به بعد اگر چشمم به برج میلاد خورد بیشتر بهش زل بزنم و بیشتر دوسش داشته باشم :)

۲۵ فروردين ۹۶ ، ۱۱:۲۵

یاسمین پرنده ی سفید

تهران ِ زیبای ِ عزیزِ دوست داشتنیِ من 3>

پاسخ:
از فن های درجه یک تهرانمون هستن :)))))

۱۰ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۱:۴۱

بهرام موسوی

آرزوی روزی رو دارم که اتمسفر و محیط تهران به پاکی و زلالی قلبهای مردم خوبش باشه. کودکان رو ببینیم که در انبوه پارکهای ساخته شده برای آنها دارند در امنیت و آسایش بازی میکنند و مادرانشان احساس امنیت میکنند. خبری از اعتیاد و فساد و فروش کلیه و چشم و ... نیست. خواهران و مادرامون با آرامش سر کار رفته و برای آینده کودکانشان احساس تضمین میکنند. برادران و پدران هم شرمنده زن و بچه و خواهر و برادر نیستند.

تهرانی که مردمش دائم در اضطراب زلزله و انواع تهدیدها بخواب نروند.

رویای تهرانی را دارم که با همه زیباییهایش یک شهر معمول باشه نه چیزی که الان است.

۲۶ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۴:۵۱

niya

کلا اینکه یه شهر چه صفتی رو جلوی چشمامون بیاره بستگی به آدمایی داره که توش زندگی میکنن

اینقد همه مینالن تهران کثیفه تهران پر فساده تهران اله و بله

به خودتون نگاه کنید جانم

شمایی که داری زندگی میکنی توش کشیدیش به لجن دیگه خودش که اتوماتیک اینجور نشده

پاسخ:
من از شما بابت اتفاقات رخ داده شخصا معذرت میخوام :))))

۱۴ خرداد ۹۶ ، ۱۰:۴۶

لبــخــند زارعی

تهران شهر بزرگیه ، اینقدر بزرگ که همه چیز توش گم شده از جمله : عشق و احساس اما اگه بتونی اینا رو پیدا کنی ناب و خالصشو پیدا کردی

۱۰ تیر ۹۶ ، ۲۱:۴۶

Maryam mariyana

سلام

من ساکن کرج هستم

تهران فقط تهران ساده نیست همه چیز اون جاست به خاطر همین انقدر تو این قاب غمالود ، اگر طرز فکر مردم از اینکه تهران یه جای باکلاس و جای مادمازل ها و اینا این شهر دیگه دود نداره اما شما از متخصص ها بگیر تا امام زاده و قبرستون

۰۱ مرداد ۹۶ ، ۰۹:۰۳